Mobilny Fizjoterapeuta

Leczenie operacyjne – zabieg artroskopii

Uzasadnienie:

• leczenie zachowawcze nie przyniosło poprawy;

• doszło do uszkodzenia pełnej grubości jednego lub więcej ścięgien mięśni stożka rotatorów;

• nastąpiło rozerwanie pełnej grubości ścięgien m. nad- i podgrzebieniowego;

• nastąpiło rozerwanie masywne;

• jest wymogiem do wykonywania pracy fizycznej,  lub uprawiania sportu.

• Artroskopia

• mało inwazyjna technika operacyjne, 

• umożliwia zachowanie prawidłowej funkcji mięśni pola zabiegowego;

• precyzyjna, zapewnia dokładną diagnostykę;

• skraca okres hospitalizacji:

        szybkie podjęcie rehabilitacji;

 

Rehabilitacja pooperacyjna

I etap ( 0 - 6 tydzień)

• ograniczenie ruchomości stawu ramiennego:

  • Unieruchomienie (Temblak , Orteza odwodząca);

  • uśmierzanie bólu:

  • farmakoterapia;

  • fizykoterapia.

• ćwiczenia barku;

• wzmacniania chwytu;

• wzmacnianie mięśni obręczy barkowej.

II etap ( 6 – 12 tydzień)

• ćwiczenia czynne samowspomagane i prowadzone;

• ćwiczenia w odciążeniu;

• ćwiczenia czynne, mające na celu zwiększaniezakresów ruchu w poszczególnych płaszczyznach  ruchu;

• ćwiczenia wzmacniające mięśnie stożka rotatorów;

• stabilizacja;

• propriocepcja;

III etap ( 4 - 6 miesiąc)

 - poprawa siły, mocy i wytrzymałości barku;

 - poprawa kontroli nerwowo - mięśniowej i propriorecepcji barku;

 - przygotowanie do stopniowego powrotu do aktywności funkcjonalnej;

 - codzienne wykonywanie ćwiczeń rozciągających, podtrzymujących.

• bierne rozciąganie torebki stawowej;

• wzmacnianie  mięśni stożka rotatorów:

  • ćwiczenia izometryczne i izokinetyczne;

  • ćwiczenia wzmacniające przy użyciu taśmy Thera – Band;

  • ćwiczenia z dawkowanym obciążeniem;

• Terapia manualna, masaż obręczy kończyny górnej.

 

 

Plan rehabilitacji leczenia zachowawczego

 

FAZA I (0 – 4 tydzień)

Głównym zadaniem rehabilitacji w tej fazie jest eliminacja dolegliwości bólowych, co stanowi podstawę przejścia do następnego etapu rehabilitacji pacjenta.

Rolą lekarza i fizjoterapeuty jest edukacja pacjenta, motywacja do rehabilitacji i ewentualna zmiana trybu żywieniowego.

 

Ograniczenia

• Unikanie ruchów prowokacyjnych, powodujących dyskomfort, ćwiczeń w pełnym zakresie ruchów (ROM – range of motion), wzmacniających.

• Unikanie ruchu odwodzenia i rotacji ramienia, które zwiększają ryzyko kolizji.

 

Unieruchomienie

• Zastosowanie krótkiego temblaku, zwiększającego komfort pacjenta.

 

Uśmierzanie bólu

• Zniesienie bólu i dyskomfortu ma istotne znaczenie dla rehabilitacji.

• Farmakoterapia:

• Fizykoterapia:

 

Uruchamianie

Cele:

• Odzyskanie równej rotacji zewnętrznej  i wewnętrznej kończyn górnych, w odwiedzeniu ramienia mniejszym od 90 stopni.

 

Ćwiczenia:

• Wdrożenie ćwiczeń wahadłowych Codmana, w celu uzyskania ruchomości.

• Ćwiczenia bierne ROM, unikanie wkraczania w próg bólu.

• Unikanie ćwiczeń czynnych wspomaganych.

• Przejście do ćwiczeń czynnych ROM.

• Przechodzenie od ćwiczeń biernych do czynnych przy tolerancji pacjenta.

 

Wzmacnianie mięśni

• Tensegracja

• Wzmacnianie chwytu

• Wykonywanie podstawowych czynności dnia codziennego poniżej kąta 90 stopni.

 

FAZA II (4 – 8 tydzień)

Rozpoczyna się po wyraźnym ustąpieniu dolegliwości bólowych i tkliwości uciskowej. Nastąpiła poprawa zakresu ruchów biernych i stopniowy powrót funkcji. Głównym celem II fazy jest przywrócenie bezbolesnego ROM  w stawie ramiennym, a co się z tym wiąże poprawa siły i wytrzymałości. W trakcie II fazy dochodzi do oceny skuteczności terapii, współpracy między pacjentem, terapeutą a lekarzem ortopedą, oczekiwań pacjenta i zmiany bądź kontynuowanie leczenia.

 

Ograniczenia

• Unikanie ruchów prowokacyjnych, powodujących dyskomfort.

• Wdrażanie ćwiczeń o pełnym zakresie ruchów, wzmacniających.

 

Uśmierzanie bólu

• Niezbędne do sprawnej rekonwalescencji.

• Farmakoterapia:

• Fizykoterapia:

 

Uruchamianie

Cele:

• Odzyskanie podobnego maksymalnego zakresu ruchów jak w przeciwnym stawie ramiennym.

 

Ćwiczenia:

• Ćwiczenia ruchowe bierne , czynne wspomagane.

• Ćwiczenia czynne całego zakresu ruchów.

 

Ćwiczenia wzmacniające mięśnie

• Program tygodniowy: 3 treningi, każdy zawiera 3 serie, po 8 – 12 powtórzeń.

• Wzmacnianie mięśni stożka rotatorów.

• Przejście do ćwiczeń wzmacniających izometrycznych w łańcuchu zamkniętym:

• Ćwiczenia wzmacniające przy użyciu taśm Thera – Band w łańcuchu otwartym:

• Wdrożenie lekkich ćwiczeń izotonicznych.

• Wzmacnianie mięśnia naramiennego i stabilizatorów łopatki.

 

FAZA III (8 – 12 tydzień)

Może być rozpoczęta po uzyskaniu pełnego bezbolesnego zakresu ruchów. Brak dolegliwości bólowych oraz tkliwości uciskowej w trakcie ćwiczeń wzmacniających.

Główne cele:

• Usprawnianie kontroli nerwowo – mięśniowej.

• Stopniowe przygotowanie do pełnej aktywności funkcjonalnej.

• Ustalenie programu ćwiczeń rozciągających i wzmacniających, mających na celu podtrzymanie osiągniętych efektów rehabilitacji.

Przy dobrze prowadzonej i monitorowanej rehabilitacji, poprawa na poziomie
z przed urazu może być osiągnięta w czasie od 4 do 6 miesięcy. Cały czas należy zwracać uwagę na ewentualne wystąpienie sygnałów ostrzegawczych: ciągły ból, brak poprawy siły, utraty ruchów. Konsekwencją takich sygnałów jest ewentualny powrót do fazy wcześniejszej, przeanalizowanie całej rehabilitacji i lepsze wykorzystanie metod w niej użytych, konieczność wykonania zabiegu chirurgicznego.

 

 

 

Grafiki wykorzystane ze strony www.shoulderdoc.co.uk

Za zgoda Lennard Funk